Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΙΕΡΕΑ ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΓΗΓΟΙ, Ο ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ ΚΑΙ Ο ΓΚΙΟΥΛ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
άρθρο από την σελίδα www.trapezounta.com
πρώτη δημοσίευση: 03 Φεβρουαρίου 2006
Η δολοφονία του Ιταλού καθολικού ιερέα Αντρέα Σαντόρο στην Τραπεζούντα δεν συνδέεται με τις γελοιογραφίες για τον Μωάμεθ. Είναι προϊόν των ιδιαίτερων συνθηκών που δημιουργήθηκαν στον Πόντο την τελευταία δεκαπενταετία. Υπεύθυνοι γι αυτήν είναι οι κεμαλικοί στρατηγοί, ο Ερντογκάν και ο κουτοπόνηρος Γκιούλ. Είναι αυτοί οι άμεσα υπεύθυνοι για την ατμόσφαιρα και τους μηχανισμούς του τρόμου και του θανάτου που καλλιέργησαν και συγκρότησαν συστηματικά στον Πόντο με στόχο και θύματα τους πληθυσμούς που ζουν εκεί.
Η βία στον Πόντο έχει ένα άλλο ιστορικό που δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Ο Πόντος παραμένει μια φυλακή, ένα εργαστήρι βίας, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένα Άουσβιτς, μάλλον ένα Δεβιζλίκ* που προϋπήρξε του Άουσβιτς. Είναι κρίμα που καταργήθηκε η Πολιτική στην Ελλάδα γιατί μπορούσε να έχει χωρίς φόβους ή πάθη έναν ηθικό ρόλο τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στην Ευρώπη.
* Στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης των Ποντίων που δημιουργήθηκε
από τους κεμαλικούς νότια της Τραπεζούντος.
L’ ASSASSINIO DI ANDREA SANTORO NON E RELAZIONATO CON LE VIGNETE SUL MAOMETTO
MICHALIS HARALAMBIDIS
L’ assassinio de Andrea Santoro a Trapizonte non e relazionato con le vignete sul Maometto. E’ prodotto delle condizioni particolari che sono create nel Ponto gli ultimi anni. Responsabili per questa sono i generali kemalisti, Erdogan e il furbo Giul. Sono loro i responsabili diretti dell’ atmosfera e dei meccanismi del terrore e della morte che hanno coltivato e strutturato sistematicamente con obiettivo e vittime le popolazioni che vivono la.
La violenza nel Ponto ha la sua storia e disgraziattamente si ripete. Ponto rimane una prigione, un laboratorio di violenza, un campo di concentramento, un Auschwitz anzi un Devizlik* che ha preceduto Auschwitz.
* Campo di concentramento e di morte dei Greci del Ponto creato dai kemalisti al Sud
di Trapizonte nella seconda fase del genocidio Pontiako 1919 – 1923.