Μichalis Charalambidis – The Pontian Question in the United Nations

Μichalis Charalambidis
The Pontian Question in the United Nations 
book review by Theofanis Malkidis Ph. D., Democritus University of Thrace, Greece

Μιχάλης Χαραλαμπίδης
The Pontian Question in the United Nations 
(Το Ποντιακό ζήτημα στα Ηνωμένα Έθνη)
κριτική από τον Θεοφάνης Μαλκίδης. Λέκτορας Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

(άρθρο από την σελίδα www.trapezounta.com – 1η δημοσίευση 03 Αυγούστου 2004)

Pontian Society of Thessaloniki «Euxinos Leschi»- International League for the Rights and the Liberation of Peoples. Athens 2004 p. 183.

Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης- Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών. Αθήνα 2004 σελ.183.

This exceptional aesthetics book which circulated in the English language, includes all the interventions of writer for the Pontian question in the United Nations. The M. Charalambidis ringleader of recognition of genocide of Greeks of Pontos from the Greek Parliament, that in 1994 it established with law the 19th of May as day of memory, it assembled the texts that deposited in the Economic and Social Council of UN, that recommend original contribution in the affair of internationalisation of genocide and more generally in the Pontian question (kryptochristinians in Turkey, re-establishment of Pontians inhabitants from the t. USSR – Romania , etc ). Apart from historical importance texts to the UN which accepted the Organism in 1998, in 2002 and in 2004 – in the book is included also French, Spanish, Turkish, and the Russian translation – the writer mentions his interventions in the Organisation for the Security and the Cooperation in Europe , what became in 1998 ( included their Turkish and Russian translation). Still in the book are included the speeches of writer in international Congresses and events in Europe, in the USA and Greece for the question of internationalisation of genocide of Greeks of Pontos, the recognition of the 19 is May from the governor of New York G. Patakis, the Universal Declaration of the Rights of Peoples ( Algiers 1976), while very useful it is also proved chronicle the historical course of Pont’s inhabitants. The publication with his texts of Μ. Charalambidis, first who is related with the internationalisation of Pontian question constitutes a important make so much for the Pontians inhabitants what for all the Greeks. Initially for the Pontians inhabitants, it constitutes honour for them after a historical association as Pontian Society of Thessaloniki «Euxinos Leschi» it plays a leading part in the publication proving that the Pontians exceeds their usual pastime with the dance and the song, intervening substantially in the promotion of their affair . At the same time the book constitutes for all the Greeks a proof for how it can exist action of society of citizens through real not governmental organisations as International League for the Rights and the Liberation of People, which contributes in the questions of defence of human rights and in the recognition of suppressed crimes. Finally, the volume can constitute driver for the Pontians lives in the abroad and mainly in the USA, Canada, Australia, that front in the negligence and delay of internationalisation of their affair from the Ηellenic state, they can with base this book undertake initiatives to the governments of their countries of stay. The recognition of the 19th May from the governor of New York -and New Jersey ( USA), from the city of Toronto (Canada) with the existence of monument of genocide, from cities of Australia, shows what the Pontians can accomplish.

Ο εξαιρετικής αισθητικής αυτό τόμος ο οποίος κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα, περιλαμβάνει όλες τις παρεμβάσεις του συγγραφέα για το Ποντιακό ζήτημα στα Ηνωμένα Έθνη. Ο Μ. Χαραλαμπίδης πρωτεργάτης της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία το 1994 θέσπισε με νόμο την 19ηΜαΐου ως ημέρας μνήμης, συγκέντρωσε τα κείμενα που κατέθεσε στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), τα οποία συνιστούν πρωτότυπη συμβολή στην υπόθεση διεθνοποίησης της γενοκτονίας και γενικότερα στο Ποντιακό ζήτημα (Ποντιόφωνοι -κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία, αποκατάσταση των Ποντίων από την τ. ΕΣΣΔ- Ρωμανία, κ.ά ). Εκτός από τα ιστορικής σημασίας κείμενα προς τον ΟΗΕ τα οποία δέχτηκε ο Οργανισμός το 1998, το 2002 και το 2004 – στο βιβλίο περιλαμβάνεται και η γαλλική, ισπανική, τουρκική, και η ρωσική μετάφραση – ο συγγραφέας παραθέτει τις παρεμβάσεις του στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, οι οποίες έγιναν το 1998 (εδώ συμπεριλαμβάνεται η τουρκική και η ρωσική τους μετάφραση). Ακόμη στον τόμο συμπεριλαμβάνονται οι ομιλίες του συγγραφέα σε διεθνή Συνέδρια και εκδηλώσεις στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και την Ελλάδα για το ζήτημα της διεθνοποίησης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, η αναγνώριση της 19ης Μαΐου από τον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Τ. Πατάκις, η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων Λαών (Αλγέρι 1976), ενώ πολύ χρήσιμο αποδεικνύεται και το χρονικό της ιστορικής πορείας των Ποντίων.

Η έκδοση με τα κείμενα του Μ. Χαραλαμπίδη, η πρώτη η οποία σχετίζεται με τη διεθνοποίηση του Ποντιακού ζητήματος αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός τόσο για τους Ποντίους όσο και για όλους τους Έλληνες. Αρχικώς για τους Ποντίους, συν τοις άλλοις, αποτελεί τιμή για αυτούς αφού ένα ιστορικό σωματείο όπως αυτό της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης πρωτοστατεί στην έκδοση αποδεικνύοντας ότι ο Ποντιακός Ελληνισμός υπερβαίνει τη συνήθη ενασχόλησή του με το χορό και το τραγούδι, παρεμβαίνοντας ουσιαστικά στην προώθηση της υπόθεσής τους. Παράλληλα το βιβλίο αποτελεί για όλους τους Έλληνες μία απόδειξη για το πώς μπορεί να υπάρξει δράση της κοινωνίας των πολιτών μέσα από πραγματικές μη κυβερνητικές οργανώσεις σαν τη Διεθνή Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών, η οποία με τα παραρτήματά της σε όλον τον κόσμο συμβάλλει στα ζητήματα της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αναγνώριση αποσιωπημένων εγκλημάτων.

Τέλος, ο τόμος μπορεί να αποτελέσει οδηγό για τους Πόντιους που ζουν στο εξωτερικό και κυρίως στις ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, οι οποίοι μπροστά στην ολιγωρία και καθυστέρηση διεθνοποίησης της υπόθεσής τους από το ελλαδικό κράτος, μπορούν με βάση αυτό να αναλάβουν πρωτοβουλίες προς τις κυβερνήσεις των χωρών διαμονής τους. Η αναγνώριση της 19ης Μαίου από την κυβερνήτη της Νέας Υόρκης ( και της Νέας Υερσέης) των ΗΠΑ, από την πόλη του Τορόντο του Καναδά με την ύπαρξη του μνημείου της γενοκτονίας, από πόλεις της Αυστραλίας, δείχνει τι μπορούν να καταφέρουν οι Πόντιοι του εξωτερικού.