Σε άλλη βάση η διεκδίκηση της Γενοκτονίας – Κώστας Κόυσης

Σε άλλη βάση η διεκδίκηση της Γενοκτονίας – Κώστας Κόυσης
                                                                                                     
άρθρο από την σελίδα www.trapezounta.com
 πρώτη δημοσίευση: 03 Φεβρουαρίου 2006

Το θέμα αναγνώρισης της Γενοκτονίας χωρίς καμία αμφιβολία είναι μια πολύ σοβαρή και δύσκολη περίπτωση, αν αναλογιστούμε τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο από την διεθνή κοινότητα αλλά κυρίως από την Τουρκία. Θυμίζουμε ότι πριν από λίγους μήνες, όταν δύο Τουρκικά Πανεπιστήμια τόλμησαν να πουν ότι θα συζητήσουν  γύρω από τη γενοκτονία των Αρμενίων, πως αντέδρασαν επίσημοι φορείς του Κράτους. Μέχρι που είπαν ότι είναι προδότες αυτοί που θέλουν να συζητήσουν ένα τέτοιο θέμα, που είναι αντίθετο με την κυρίαρχη άποψη της  επίσημης Τουρκίας..

Μετά από τέτοιες συμπεριφορές και άλλες που δεν μπορούμε να αναπτύξουμε στο κείμενό μας αυτό, θα πρέπει να μας διακρίνει αφέλεια, πολύ μεγάλη αφέλεια όταν  πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν να κάνουμε βήματα θετικά προς την αναγνώριση της γενοκτονίας, με τον τρόπο και την πρακτική με την οποία διεκδικούμε να πετύχουμε το στόχο μας.

Η τελευταία φορά που συζητήσαμε επίσημα το θέμα αυτό ήταν στη Γενική Συνέλευση που έγινε στην αίθουσα του « Φάρου Ποντίων»  Αγίας Βαρβάρας Αττικής το Μάρτιο του 20005, και από τότε κάναμε δύο συνελεύσεις, μία με την ΠΟΕ στη Δραπετσώνα και μία με τον ΣΠοΣ Νότια Ελλάδας και Νήσων στη Νίκαια. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση ο προγραμματισμός και η διεκδίκηση μια γενοκτονίας για να πιστεύουμε ότι με τέτοιες προετοιμασίες είναι δυνατόν να πετύχουμε κάτι, να προωθήσουμε έστω και ελάχιστα την κορυφαία αυτή διεκδίκηση, έστω και αν ακόμη δεχθούμε ότι στη Μακεδονία, στη Βόρια Ελλάδα τα πράγματα γίνονται ποιο δυναμικά, ποιο μαζικά. Μητρόπολη, κατάθεση στεφανιών στον Άγνωστο Στρατιώτη και θυροκόλληση ψηφίσματος … στο διπλανό κτίριο της Τουρκικής Πρεσβείας. Αυτό δεν κάνουμε τόσα χρόνια;

Για το 2005 είχα εισηγηθεί να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Για λόγους σκοπιμότητας η πρώτη φάση των εκδηλώσεων μας πρότεινα να γίνει σε πολύ κεντρικό σημείο των Αθηνών που από μόνο του είναι πόλος έλξης. Δεν είναι ανάγκη να το  ονομάσω τώρα. Η δεύτερη φάση με χρήση και αξιοποίηση φωτογραφικού-εκθεσιακού υλικού να γίνει στην Πλατεία Συντάγματος και το καθιερωμένο ψήφισμα να επιδοθεί πρώτα στο δικό μας Υπουργείο Εξωτερικών και μετά οπουδήποτε αλλού.

Γνωρίζω ότι για το σκοπό αυτό  ο δικός μας ΣΠοΣ έστειλε έγγραφο προς όλα τα Σωματεία μας και ζητούσε ενεργό συμμετοχή για την πραγματοποίηση της παραπάνω έκθεσης και φύλαξη των εκθεμάτων κλπ. Δυστυχώς όπως αποδείχθηκε κανένα Σωματείο μας δεν ανταποκρίθηκε και έτσι ακολουθήσαμε την πεπατημένη. Μητρόπολη, Σύνταγμα, Τουρκική Πρεσβεία!  Έ΄ όχι αγαπητοί μου, κάποιος πρέπει να πει τα πράγματα με το όνομά τους.  Έτσι όπως πάμε θα γίνουμε γραφικοί και δεν πρόκειται ούτε ελάχιστα να προχωρήσουμε προς την αναγνώριση, γιατί πιστεύουμε πως κάνουμε το καθήκον μας στη μνήμη των νεκρών μας, με το να ζητάμε  από τους άλλους να αναγνωρίσουν τη δική μας γενοκτονία! Και γιατί να το κάνουν οι ξένοι; Γιατί να εκτεθούν και να πάνε κόντρα στους Τούρκους…;

Για  όλα αυτά πιστεύω πως αν δεν αλλάξουμε τρόπο προβολής και διεκδίκησης της Γενοκτονίας, το θέμα θα εκφυλίζεται συνέχεια και η υποβόσκουσα άποψη και οι ψίθυροι που ακούγονται ότι τάχα πρόκειται για γενοκτονία των … Τούρκων από τους Πόντιους, από τους Έλληνες, ναι σωστά διαβάσατε, θα διογκώνεται διαρκώς σε βάρος μας, επειδή εκ των πραγμάτων διαπιστώνεται ότι είμαστε  αμέθοδοι και αδύναμοι να προστατεύσουμε αποτελεσματικά ακόμη και αυτήν την ιστορία μας. (π.χ. Σκοπιανό).

Είναι ή δεν είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη να αλλάξουμε τακτική, να αλλάξουμε μεθοδολογία και να προχωρήσουμε σε αναζήτηση νέων πρακτικών, άλλων μεθόδων, ώστε να καμφθεί  η Τουρκική ακαμψία και να πειστεί η διεθνής κοινότητα ότι δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια μπροστά  σε ένα εξόφθαλμο τερατούργημα. Της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

Το ζητούμενο πλέον δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η ανάδειξη του ότι η Τουρκία ήταν ένας γενοκτόνος κρατικός μηχανισμός, που αναπαρήγαγε γενοκτονίες.  Βαρύνεται ναι ή όχι με τέσσερις γενοκτονίες τουλάχιστον, μέσα στα τελευταία 80 χρόνια, αν αναλογιστούμε τη βαρύτητα και το περιεχόμενο του όρου ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, όπως αυτός οροθετήθηκε και καταγράφηκε από τον ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ; Στην τύχη δεν είπε ο  Αμερικανός διπλωμάτης GEORGE  HORTON:
« Λυπάμαι που ανήκω στο ανθρώπινο γένος»

βλέποντας από κοντά τις τόσες και τόσες βαρβαρότητες των Τούρκων. Εμπρός λοιπόν να αλλάξουμε τακτική και μεθοδολογία, μήπως και απαγκιστρωθούμε  από τις δοκιμασμένες αλλά αναποτελεσματικές διαδικασίες του παρελθόντος. Μήπως και αποδειχθεί  πιο αποτελεσματικό, πιο αποδοτικό το νέο που πρέπει να αντικαταστήσει το παλαιό. Ποιο είναι το νέο; Θα το προσδιορίσουμε  « εν καιρώ »!


Ρεπορτάζ– Επιμέλεια – Παρουσίαση – Τηλεοπτικών Εκπομπών                    
“ΤΡΑΝΤΕΛΛΕΝΟΙ”  (30  ΦΟΡΕΣ   ΕΛΛΗΝΕΣ )
“ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ  ΠΡΟΒΟΛΕΣ”
Αριθ. αδείας Υπουργείου Ανάπτυξης     154.238 / 2001
Αγ.  Σοφίας  85   Τ.Κ  171.23     Ν.  ΣΜΥΡΝΗ-     Τηλ./
FAX     210 93.43. 399  κιν 697.34.72.123 [email protected]